મહાસાગર

ખારા ખારા ઊસ જેવાં

આછાં-આછાં તેલ,

પોણી દુનિયા ઉપર એવાં

પાણી રેલમછેલ !

આરો કે ઓવારો નહીં,

પાળ કે પરથારો નહીં,

સામો તો કિનરો નહીં.

પથરાયા એ જળભંડાર સભર ભર્યા !

આભના સીમાડા પરથી,

મોટા-મોટાતરંગ ઊઠી,

વાયુવેગે આગળ ધાય,

ને અથડાતા- પછડાતા જાય !

ઘોર કરીને ઘૂઘવે,

ગરજે સાગરઘેરે રવે !

કિનારાના ખડકો સાથે,

ધિંગામસ્તી કરતો-કરતો,

ફીણથી  ફૂંફાડા કરતો,

ઓરો આવે,આઘો થાય !

ને ભરતી-ઓટ કરતો જાય !

ઊંડો-ઊંડો ગજબ ઊંડો !

માણસ ડૂબે ! ઘોડા ડૂબે !

ઊંચાં ઊંચાં ઊંટ ડૂબે !

હાથી જેવાં તૂત ડૂબે !

કિલ્લાની કિનાર ડૂબે !

તાડ જેવા ઝાડ ડૂબે !

મોટા-મોટા પહાડ ડૂબે !

ગાંડો થઇને રેલે તો તો

આખી દુનિયા જળબંબોળ જળબંબોળ !

વિશાળ લાંબો પહોળો ઊંડો

એવો મોટો ગંજાવર !

એના જેવું કોઇ ન મળે !

મહાસાગર તો મહાસાગર !

                                        - ત્રિભુવન વ્યાસ