સાદ કરે છે

સાદ કરે છે, દિલ હરે છે રે,

        મને એ સાદ કરે છે રે !

ગામને પાદર રોજ બપોરે

        ઝાડવાં કેરી ડાળ,

સાદ કરે છે સાંજને ટાણે

      દૂરની ડુંગરમાળ ! – મને એ. 

ભણવા ટાણે સાદ કરે છે

        નાનકું એક તળાવ,

કામની વેળા રોજ બોલાવે

       એક એવો છે ઢાળ ! - મને એ.

નદીઓ કેરી ભેખળ પેલી,

          ખેતરો કેરી હાર,

સાદ કરે છે જંગલ-કેડી,

        કેમ કરું હું વાર ? - મને એ .

આભ અડે જ્યાં દૂર જમીને

         કોણ છુપાયું ત્યાં ?

રોજ ઇશારે એય બોલાવે :

       આવ, અલ્યા ! અહીંયાં ! –મને એ

                                    - પ્રહલાદ પારેખ .